برتراند راسل یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان قرن بیستم بود که به‌طور گسترده‌ای به موضوع حقیقت پرداخته است. در آثارش، او همواره از جنبه‌های مختلف به حقیقت نگاه کرده و دیدگاه‌های پیچیده و دقیق خود را در این زمینه ارائه داده است. در اینجا به تحلیل معنای حقیقت در نظر برتراند راسل خواهیم پرداخت.
### 1. **حقیقت به عنوان انطباق با واقعیت**
در نظر راسل، حقیقت غالباً به معنای انطباق ادعاها یا گزاره‌ها با واقعیت است. این دیدگاه که به نظریه انطباق یا "نظریه مطابقتی حقیقت" معروف است، پایه‌گذار بسیاری از مباحثات فلسفی در مورد حقیقت در دوران مدرن بوده است. از نظر راسل، یک گزاره زمانی حقیقت دارد که با واقعیت‌های موجود در جهان تطابق داشته باشد.
### نظریه مطابقتی حقیقت (The Correspondence Theory of Truth)
نظریه مطابقتی حقیقت یکی از نظریه‌های اصلی در فلسفه‌ی حقیقت است که در آن حقیقت به گونه‌ای تعریف می‌شود که چیزی "حقیقت دارد" اگر و تنها اگر با واقعیت یا جهان بیرونی مطابقت داشته باشد. این نظریه از دیدگاه‌های کلاسیک و مشهور است و توسط فیلسوفانی چون ارسطو و توماس آکوئیناس مطرح شده و تا دوران مدرن هم تاثیرگذار باقی مانده است.
### 1. تعریف نظریه مطابقتی حقیقت:
نظریه مطابقتی حقیقت بر این اصل استوار است که حقیقت عبارت است از "مطابقت بین آنچه که گفته می‌شود و آنچه که واقعاً وجود دارد." به عبارت دیگر، یک گزاره یا بیان درست است اگر و تنها اگر واقعیت یا وضعیت خاصی که آن گزاره به آن اشاره می‌کند، در دنیای بیرونی وجود داشته باشد. بنابراین، برای این که یک بیان حقیقت داشته باشد، باید به طور دقیق با وضعیت‌های دنیای واقعی منطبق باشد.